Oef...

Pascal is beter. Het heeft lang geduurd, maar zijn nek begint eindelijk wat losser te komen. Het is nog erg druk geweest met de voorbereiding van zijn stagedag van vandaag. De vorige beoordeling van de pedagoog van Diepenbeek was niet goed en dus moest het vandaag beter zijn. Hij moest daarbij nog eens pure fysica geven, met de wet van Lenz, en zag het niet echt goed zitten. Maar we hebben er deze week hard aan gewerkt en hij heeft het goed gedaan. Zowel de mentor als de pedagogoog beoordeelden hem 'goed' en dat is wat we moesten hebben. Hij is dus geslaagd op zijn stage en kan volgend semester met de laatste twee modules zijn lerarenopleiding afronden. Waarschijnlijk heeft de enorme stress er voor iets tussen gezeten dat zijn nek zo vast ging zitten.

Michiel is vandaag nog eens een dagje bij de onthaalmoeder gaan spelen. Na Nieuwjaar moet hij daar weer elke dag voor en na de school naartoe en dus vonden we het wel nodig dat hij nog eens even voeling kreeg met Mirjam en de kindjes. Het was nodig, want hij vond het er eigenlijk niet meer zo fijn. Ik ben met Victor rond half vijf naar daar gegaan en heb hem daar zijn ingedikt borstvoedingspapje met het lepeltje gegeven. Zo kon het ventje ook eens wat wennen aan de drukte daar, maar hij vond het er precies wel leuk!

Dan gaan we nu genieten van een rustige avond. De kindjes liggen in bed (hopelijk voor de hele nacht) en als de reflectieverslagen van de stage klaar zijn, leggen wij ons voor de tv, want dat komt er de laatste tijd veel te weinig van.