In memoriam

Er zijn zo van die mensen waarvan je denkt dat ze onsterfelijk zijn... Zo een man was Jaak voor ons...

Het was een unieke situatie, bijna drie jaar geleden, toen we onze Michiel noemden naar Michiel Simons, zoontje van Lisette en Jaak. Lisette is de juf die mama heeft leren lezen in het eerste leerjaar. Jaak is de leraar die Pascal de liefde voor de elektriciteit bijbracht en hem later ook overtuigde om nog lerarenopleiding te gaan bijstuderen om eventueel bij hem in Helchteren les te gaan geven... Jaak en Lisette waren zo trots dat hun Michiel een voorbeeld voor ons was, zo'n groot voorbeeld met zo'n mooie naam, dat wij onze zoontje naar hem vernoemden.

Pascal zit intussen in zijn laatste rechte lijn voor zijn lerarenopleiding, onder toeziend oog van Jaak, die hem in Helchteren goed opvolgde. En dan hoor je plots dat Jaak geveld wordt door een herseninfarct en drie dagen later overlijdt... De wereld staat dan weer even stil.

We zijn in gedachten bij Lisette, Thomas en Michiel. Voor hen moet dit een verschrikkelijke klap zijn. We zijn ervan overtuigd dat Jaak verderleeft in al zijn projecten, dromen en vrienden, zodat hij toch onsterfelijk blijft, ookal is hij niet meer bij ons.