Prettige eindejaarsfeesten!

Oei, ik had niet door dat ik al zolang niets meer ben komen schrijven.

Het zijn drukke tijden ten huize Aendekerk. We hebben allemaal vakantie en toch hebben we het gevoel helemaal niets gedaan te krijgen. Daar zitten veel leuke feestjes voor iets tussen, maar als we volgende week allemaal terug aan de slag moeten, krijgen we er spijt van dat we nu niks gedaan hebben.

Victor is intussen een grote baby. Hij eet twee keer per dag flink papjes. Rond de middag eet hij groenten en in de namiddag fruit. 's Morgens, 's avonds en 's nachts drinkt hij nog aan de borst. Van flesjes is hij nog altijd geen fan.

Michiel is een echte verteller. Hij praat nu echt goed en verstaanbaar voor iedereen. Jammer genoeg brengt hij ook lelijke woorden mee van school. Zo durft hij in colère al eens iemand een 'vuilap' te noemen :s Maar verder is het leuk om met hem te babbelen.

Gisteren is Michiel naar de kerstman op Zevenhuizen geweest en hij vond die precies liever dan Sinterklaas. "Ikke wakker, Sinterklaas altijd weg!" En geef hem eens ongelijk: van de kerstman kreeg hij tenminste 'live' zijn cadeautje.

Wij genieten van het laatste weekje vakantie voor ik terug ga werken en Victor drie volle dagen per week naar Mirjam gaat.

Prettige eindejaarsfeesten, allemaal!

Half jaar!

Vandaag is Victor al een half jaar! Tempus fugit!!

Hij heeft z'n eerste kennismaking met de worteltjes uit onze hof al achter de rug. Vijf lepeltjes zijn binnen en daar zijn we matig tevreden mee. Straks krijgt hij ook de eerste keer banaan onder zijn gekolfd papje. Ik ben benieuwd.

Deze week is hij de eerste keer gaan kennismaken met de onthaalmoeder. Dat was een minder groot succes, want hij heeft heel veel gehuild. Maar Mirjam en Victor kunnen beter zo met korte momenten kennismaken dan dat we wachten totdat ik terug moet gaan werken: op maandag word ik meteen getrakteerd op acht uur les en moet Victor dus van half acht tot kwart over vijf naar de onthaalmoeder.

Kleine ventjes worden groot!

Kerstboom

Michiel zeurt al de hele week wanneer we de kerstboom gaan zetten. We vonden toch dat Sinterklaas eerst gepasseerd moest zijn, maar vandaag was hij niet meer te houden. Vanmorgen gingen Michiel en papa op pad naar Jef om een boom te kiezen. Michiel z'n geduld werd danig op de proef gesteld omdat Jef z'n goede kleren aan had en de boom nog 'vast' zat. Maar vanmiddag kwam dan het verlossende telefoontje dat de boom niet meer 'vast' zat: we konden de boom versieren. Michiel heeft mooi alle bollen en andere versiering voor de boom aangegeven en hij heeft ook goed geholpen met de pakjes inpakken.

Toen we in de keuken aan het koken waren, zei hij de hele tijd: "Mama, ik ga even naar de kerstboom kijken. Mooie kerstboom, hé mama!"

Victor vindt de lampjes vooral aantrekkelijk. Hij geraakt er maar niet op uitgekeken.

Sinterklaas is geweest!

Jaja, we zijn flink geweest het voorbije jaar. En dus heeft de Sint ons beloofd. Michiel werd verwend met een treinspoor en een bosspelletje. Victor kreeg een rugzak voor bij Mirjam en een kegelspel met dieren van de boerderij. We laten de foto's voor zich spreken.

Sinterklaas: de spelregels

Sinterklaas ziet alles. Sinterklaas schrijft alles in zijn boek. Sinterklaas brengt alleen speelgoed aan flinke kindjes. Wie zoet is, krijgt lekkers, wie stout is de roe (hé Vake). Dat is wat ons vroeger altijd geleerd is.

Maar zo mogen wij het niet aan onze kindjes leren. Vorige week kregen we een briefje van meester Tjeu. Een briefje met de spelregels van Sinterklaas. Het was niet met die woorden, maar het kwam er eigenlijk wel op neer.

- In onze klas wordt Sinterklaas niet gebruikt als een middel om kindjes te doen luisteren, eten of slapen. Sinterklaas is een vriend van alle kinderen. Omdat Sinterklaas op 6 december jarig is, krijgen alle kindjes een cadeautje.
- Het is perfect normaal dat je kindje bang is van Sinterklaas. Zeggen dat hij/zij niet bang moet zijn, is niet altijd de juiste reactie. Hoe zou jij reageren als je ineens een oude man met een baard in een scharlakenrood gewaad over de daken zou zien lopen, vergezeld van zwarte mannen en een wit paard?

Enfin, dat is wat ik me herinner van de spelregels. Victor heeft de brief ook willen lezen en dat heeft het arme papiertje niet overleefd...

Maar oké, Meester Tjeu, vanaf nu is Sinterklaas onze vriend en gebruiken we hem niet meer als middel (ook niet positief) om onze Michiel aan school te laten eten. Intussen weten we dat de Pompoenkoning van Piet Piraat heel verdrietig is als je zijn pompoensoep laat staan. Dat helpt ook ;)

Voorbereidingen voor Kerstmis

We waren het bijna vergeten, maar gisteren is de advent begonnen. En de advent is iets wat we in ere houden: want er hoort een adventskrans bij. Uit veiligheidsoverwegingen is het dit jaar echter geen krans geworden, maar een bloemstukje waar vier theelichtjes in passen. Michiel had Moeke al moeten helpen bij het maken van haar krans en die van Omaatje en hij had wat extra groen geplukt, dat mama dat niet meer moest doen. In nog een keertje helpen had hij niet zoveel zin, maar met 'suiker' / 'nepsneeuw' strooien, vond hij wel leuk.

Natuurlijk moesten onze jongens ook nog even poseren voor de kerstkaartjes. Een voorproefje:

Victor zit

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds vorige week is het officieel: VICTOR ZIT! Helemaal alleen, zonder steun, zoals een groot kindje!

Af en toe wiebelt en kwabbelt hij en dan valt hij pardoes om. En dan is hij boos. Want Victor heeft begrepen dat je zittend véél meer van de wereld kan zien.

Slapen

Kan iemand aan onze jongens uitleggen dat slapen heerlijk is? En dat je véél leukere ouders hebt als je die ook eens zou laten doorslapen? Wij hebben al alles geprobeerd, maar ze snappen het niet.

Vannacht drie keer voor Michiel en een keer of twintig voor Victor op geweest... Victor had om tien uur (toen wij gingen slapen) besloten dat het welletjes geweest was en hij is nog tot kwart voor 1 (!) wakker geweest, om dan een klein tukje te doen tot vijf uur...

Ik zou zoooo graag eens doorslapen...

Oef...

Pascal is beter. Het heeft lang geduurd, maar zijn nek begint eindelijk wat losser te komen. Het is nog erg druk geweest met de voorbereiding van zijn stagedag van vandaag. De vorige beoordeling van de pedagoog van Diepenbeek was niet goed en dus moest het vandaag beter zijn. Hij moest daarbij nog eens pure fysica geven, met de wet van Lenz, en zag het niet echt goed zitten. Maar we hebben er deze week hard aan gewerkt en hij heeft het goed gedaan. Zowel de mentor als de pedagogoog beoordeelden hem 'goed' en dat is wat we moesten hebben. Hij is dus geslaagd op zijn stage en kan volgend semester met de laatste twee modules zijn lerarenopleiding afronden. Waarschijnlijk heeft de enorme stress er voor iets tussen gezeten dat zijn nek zo vast ging zitten.

Michiel is vandaag nog eens een dagje bij de onthaalmoeder gaan spelen. Na Nieuwjaar moet hij daar weer elke dag voor en na de school naartoe en dus vonden we het wel nodig dat hij nog eens even voeling kreeg met Mirjam en de kindjes. Het was nodig, want hij vond het er eigenlijk niet meer zo fijn. Ik ben met Victor rond half vijf naar daar gegaan en heb hem daar zijn ingedikt borstvoedingspapje met het lepeltje gegeven. Zo kon het ventje ook eens wat wennen aan de drukte daar, maar hij vond het er precies wel leuk!

Dan gaan we nu genieten van een rustige avond. De kindjes liggen in bed (hopelijk voor de hele nacht) en als de reflectieverslagen van de stage klaar zijn, leggen wij ons voor de tv, want dat komt er de laatste tijd veel te weinig van.

Spoed (vervolg)

Zouden er abonnenten bestaan op Spoed? Korting voor kroostrijke gezinnen die meerdere malen per maand langsgaan? We zouden er bijna op kunnen intekenen.

Vanmorgen werd Pascal wakker met een enorm pijnlijke nek. Hij is - plichtsbewust als altijd - toch nog gaan werken. Maar een ladder van de camionette nemen was er te veel aan en hij kon gewoon niet meer bewegen.

Onze huisdokter is op verlof en de pijn werd maar erger en erger... We wisten niet beter dan maar naar spoed te rijden. Daar hebben we vooral veel gewacht - in die mate dat we ons afvragen waarom ze zo'n dienst niet 'traag' noemen, maar hebben ze toch ook een scan van zijn nek genomen. Resultaat? Eigenlijk goed: geen hernia's, geen vernauwingen, geen geknelde zenuwen. Enkel spastische spieren. Volgens de neurochirurg in het ziekenhuis is zijn rechte nekwervels eerder een gevolg van de pijn en niet de oorzaak, terwijl de huisdokter vorige week nog helemaal het tegenovergestelde beweerde. Met een inspuiting tegen de pijn en een voorschrift voor spierontspanners moesten we naar huis. We vragen ons af hoeveel van deze episodes we nog moeten meemaken voor er echt een oplossing gevonden wordt voor Pascal z'n probleem. Want met zo'n pijn kunnen we toch niet verder?

Victor hoest nog, maar de koorts is weg. Volgens kinesiste Carol zijn de slijmpjes ook van de longen af en zal hij nu zelf moeten doorhoesten om het uit zijn keel te krijgen. Maar hij slaapt nog altijd slecht: twee à drie voedingen per nacht zijn geen uitzondering, terwijl wij zooooo hard snakken naar eens een nachtje doorslapen. Al was het al eens langer dan drie uur, dat zou al een verbetering zijn.

Michiel heeft kleuterkuren, maar is verder wel flink en redelijk gezond.

En de mama? Die probeert zich staande te houden in dit ziekenhuis...

Nog sneeuw!

Het was wel al bijna donker toen de echte sneeuw in Limburg arriveerde, maar het heeft ons toch niet tegengehouden om met Michiel nog buiten te gaan spelen. We laten jullie meegenieten van heerlijke sfeerbeelden, die zelfs aan Finn en Tibe in Zwitserland doen denken!

Victor speelt...

...en is precies een beetje beter!

Sneeuw!

Vanmorgen werden we wakker en was het wit buiten!!!

Concerttip

Voor wie niet naar de tour kan gaan kijken:
http://www.abconcerts.be/nl/abtv/p/detail/sarah-bettens-2

Ziek, zieker, ziekst

Ik klaag niet graag en val ook niet graag in herhaling.

Maar vanavond vrees ik dat ik niet anders ga kunnen. Als we dachten dat we de piek van Victor z'n ziek-zijn gehad hadden op dinsdagavond, hebben we ons goed vergist. We hebben al drie nachten niet meer geslapen door een hoest waar 't ventje niet meer uit lijkt te komen. Hij wordt om de haverklap helemaal in paniek wakker en dan is hij bijna ontroostbaar.

We zijn dus vandaag teruggegaan naar dokter Rita. Ze is blij dat zwart op wit bewezen is dat het geen longontsteking is, want zijn longetjes blijven slecht klinken. Ze zitten vol met slijm. Daarom moeten we nu iets extra's in de aerosol doen en de kinesist moet langskomen om de slijmpjes los te kloppen. Ons Carol kon gelukkig vandaag en morgen speciaal voor ons klein ventje een gaatje in haar agenda maken. Vandaag al drie kakapampers vol slijm, dus het gaat de goede kant op.

Maar vanavond had hij weer 39,5° koorts en slaapt hij weer heel onrustig. Ik vrees dat we weer een moeilijke nacht gaan hebben.

Michiel is vandaag met de school naar het theater geweest en hij is om half zeven bekaf in slaap gevallen. Hij heeft z'n valse kroep en oorontsteking goed overwonnen en is intussen terug zichzelf. We hopen dat broer hem snel nadoet.

Liefs

Babs & Pascal

Spoed

Vannacht hebben we voor de tweede keer in een dikke maand tijd een bezoekje moeten brengen aan Spoed voor onze Victor. Gisterenavond steeg zijn koorts spectaculair en dokter Rita was er niet gerust in. Hij had plots ook uitslag op zijn buikje, de koorts steeg tot 39,5° en hij bleef maar hoesten, diarreepampers hebben en piepen.

Op Spoed hebben ze hem goed nagekeken en röntgenfoto's van zijn longen genomen. Die waren gelukkig vrij, buiten een zware verkoudheid. De gevreesde longontsteking was er gelukkig dus niet. Nadat een kinderarts hem dan nog eens grondig onderzocht had, mochten we hem mee naar huis nemen.

Vannacht heeft hij het erg moeilijk gehad met zijn zware hoest. Tot overmaat van ramp moest een jong meisje - te laat vertrokken naar haar werk - zich haasten in 'onze bocht' en twee auto's van de buren rammen. Een zeer onderbroken nacht was dus weer een feit... Mama begint te sukkelen met keelpijn, hopelijk hebben we snel nog eens een goede nacht om wat bij te slapen!

In memoriam

Er zijn zo van die mensen waarvan je denkt dat ze onsterfelijk zijn... Zo een man was Jaak voor ons...

Het was een unieke situatie, bijna drie jaar geleden, toen we onze Michiel noemden naar Michiel Simons, zoontje van Lisette en Jaak. Lisette is de juf die mama heeft leren lezen in het eerste leerjaar. Jaak is de leraar die Pascal de liefde voor de elektriciteit bijbracht en hem later ook overtuigde om nog lerarenopleiding te gaan bijstuderen om eventueel bij hem in Helchteren les te gaan geven... Jaak en Lisette waren zo trots dat hun Michiel een voorbeeld voor ons was, zo'n groot voorbeeld met zo'n mooie naam, dat wij onze zoontje naar hem vernoemden.

Pascal zit intussen in zijn laatste rechte lijn voor zijn lerarenopleiding, onder toeziend oog van Jaak, die hem in Helchteren goed opvolgde. En dan hoor je plots dat Jaak geveld wordt door een herseninfarct en drie dagen later overlijdt... De wereld staat dan weer even stil.

We zijn in gedachten bij Lisette, Thomas en Michiel. Voor hen moet dit een verschrikkelijke klap zijn. We zijn ervan overtuigd dat Jaak verderleeft in al zijn projecten, dromen en vrienden, zodat hij toch onsterfelijk blijft, ookal is hij niet meer bij ons.

Ziekjes

Onze jongens zijn al een paar dagen goed ziek. Michiel heeft sinds zondag koorts en Victor is hem gisterennacht gevolgd. We zijn gisterenmorgen op een familieconsultatie geweest bij dokter Rita (gelukkig kregen we er drie voor de prijs van twee). Michiel is heel grondig onderzocht, is super flink geweest en kreeg het verdict: valse kroep en oorontsteking. Hij mag deze week niet meer naar school gaan. Ook Victor heeft al valse kroep. Ze moeten alletwee aerosollen. Papa blijft maar last hebben van nek, schouder en rug en hij moet morgen radioplaten gaan laten maken omdat dokter Rita vreest dat het meer is dan een gewone overbelasting.

Michiel vindt ziek zijn wel leuk. Hij wil de hele dag naar Finding Nemo kijken (die Liesje gelukkig in onze brievenbus gestoken heeft ;)). 's Nachts heeft hij het wel benauwd en dan is in zijn eigen bed slapen echt wel moeilijk. Mama en papa vinden aan heel dat ziek zijn niks aan, want wij hebben het gevoel dat we in een eeuw al niet meer doorgeslapen hebben.

Samen spelen

Het lukt steeds beter om samen te spelen. Michiel heeft het wel moeilijk om zijn speelgoed te delen, maar Victor wordt al echt betrokken in het spel en die geniet daar natuurlijk van!

Afwassen

Dat Michiel een nieuwe man in wording is, wisten jullie wellicht al. Maar wisten jullie ook al dat hij tegenwoordig goed helpt afwassen?

Brood bakken

Michiel heeft vandaag geholpen om brood te bakken! Hij vond het leuk en het was lekker!

Welkom, Jonathan!

Leen en Bart melden ons met grote vreugde de geboorte van een nieuw speelkameraadje voor onze jongens: JONATHAN!! Hij werd geboren op woensdag 5 november en stelt het goed! We wensen Leen en Bart ongelofelijk veel succes en fijne momenten met hun langverwachte kindje. Zo kunnen Bart z'n zoon en z'n petekindje (onze Victor) samen opgroeien en hopelijk goede vrienden worden, net zoals wij van Leen en Bart ontzettend veel vriendschap krijgen!

Goed / Zeer goed!

De lessen van Pascal zijn redelijk goed meegevallen. Op zijn observatieformulieren zien we toch veel goed en zeer goed staan. We hebben er ook enorm hard aan gewerkt, dus dat is wel een fijne beloning.

Michiel heeft het goed gedaan de hele dag op school, zeggen Meester Tjeu en de begeleidster in de eetzaal. Zelf zegt hij dat hij heeft moeten huilen, maar volgens juf. Magda was het maar eventjes en heeft hij daarna goed gegeten en fijn gespeeld. We proberen het volgende week nog een keertje en dankzij het educatief verlof van papa en de hulp van Moeke moet hij ook maximum twee keer per week blijven eten tot Kerstmis.

Victor heeft deze middag twee uur aan een stuk geslapen en dat is momenteel een record. Laat ons hopen dat het een trend is die zich verder zet. Tegen etenstijd vanavond was hij echter weer zo stikop, dat we weer ons peren gezien hebben met hem. Maar nu ligt hij rustig te slapen.

Nu gaan we slapen: de eerste keer deze week dat het voor half twaalf lukt. We zijn dus best wel moe!

Bedankt voor jullie fijne reacties, Caroline en Evelien!

Meester Papa

Vandaag is papa 'Meneer Aendekerk'. Hij is zijn eerste dag stage doen. We hebben de voorbije week enorm hard gewerkt aan zijn lessen en we hopen dat het goed meevalt! Moesten jullie vandaag dus duimen op overschot hebben: stuur ze maar allemaal riching Helchteren.

Sinds begin deze week gaat Michiel ook 's namiddags naar school. Hij vindt het leuk en is 's avonds niet al te moe. Hij heeft zelfs nog energie over om door het huis te crossen, te spelen, te verven en te puzzelen. 's Middags is het erg hectisch om met Victor op en af te geraken, want die besluit dàn net zijn half uurtje te slapen... En dus besloot Michiel vanmorgen om maar in het klasje te blijven eten. Ik ben erg benieuwd hoe het hem meevalt, zo'n hele dag naar school én blijven eten. We zullen zien vanavond!

Victor en mama zijn de hele dag thuis, maar Victor heeft het de laatste week op een zeuren gezet. Niet veel is goed, alleen bij mama op de arm en rondwandelen. Af en toe doet hij zich eens een kwartiertje content in Bumbo / wipper / eetstoel, maar meestal duurt het niet lang. 't Ventje is op zoek naar een ritme en wil het maar niet vinden. Na bijna vijf maanden is nog steeds geen enkele dag hetzelfde qua eten en slapen. 's Nachts slaapt hij redelijk goed, maar hij wil elke dag maar vroeger en vroeger aan die nacht beginnen. Nu hebben we het al een week rond zeven uur kunnen houden, maar tegen zes uur 's avonds valt hij letterlijk om van de vermoeidheid. Overdag slaapt hij vooral in de buggy als we op pad zijn naar de winkel of om Michiel naar school te brengen / te halen. Tussendoor probeer ik hem elke dag eens een paar keer in zijn bedje te leggen, maar meestal is het vergeefs en haal ik hem een kwartier later weer op, terwijl 't ventje er helemaal hysterisch van wordt.

Hij wil ook nog altijd niet van een fles drinken. Om een mysterieuze reden is hij daar 1 september mee gestopt. We oefenen elke avond, hebben intussen al liters afgekolfde melk weggegooid, maar hij weigert. Sinds een week proberen we hem met een flexibele drinkbeker wat afgekolfde melk te geven. Hier drinkt hij weliswaar van, maar hij knoeit meer dan de helft weer uit zijn mondje. Een paar weken geleden zijn we dan - ten einde raad - gestart met ingedikte borstvoedingsmelk met een lepeltje te geven. Daar is hij snel mee weg en nu krijgt hij 's avonds na ons avondeten een potje ingedikte melk. We hopen dat hem dat zal leren doorslapen, maar voorlopig is ook dat nog zonder succes...

Tot daar de rust om een berichtje te typen: hij is weer aan het zeuren geslaan!

Liefs

Barbara

Street Team

Michiel mag dan officieel nog geen lid zijn van het Street Team (een groep mensen die promo maken voor de muziek en de concerten van Sarah Bettens, waar mama, Kiki en Roosje toe behoren), hij is vandaag wel heel flink mee affiches gaan ophangen!

Sponsored by...

Onze zonen zouden bijna kunnen figureren in een reclamespot van Nike. Gisteren heeft Michiel een winterset van oma gekregen. De handschoenen passen mama, de sjaal staat Michiel heel mooi en de muts zit Victor als gegoten!

Zwemmen

Vandaag zijn we gaan zwemmen. Dat Michiel dat leuk vond, wisten we al langer. Maar ook Victor lijkt een waterratje te zijn!

We laten de foto's voor zich spreken.

Het huis van Bumba

Vandaag zijn we naar het huis van Bumba geweest. Voor alle duidelijkheid: in Plopsa Indoor woont Bumba, in De Panne woont Plop. Indoor dus, in Hasselt. Met de lerarenkaart mochten we voor bijna geen geld allemaal binnen en aangezien we vonden dat de portemonnee van Gert Verhulst en co voldoende gespijsd is, hebben we helemaal niks verbruikt van eten en drinken, en zuinig alles meegenomen!

Michiel vond het geweldig! Hij is wel twintig keer in de boot van Piet Piraat geweest en ook de vuurtoren (een hoge toren waar je precies naar beneden valt) viel goed in de smaak! En je mocht daar zelfs schreeuwen!! ("Mag thuis niet, hé mama", zei hij ter verduidelijking) Hij heeft twee keer naar de Klus-show gekeken en een keertje naar Bumba.

Kiki en Koekoe waren erbij en we hebben ons goed geamuseerd. Victor heeft redelijk veel gezeurd, maar was toch ook onder de indruk van het huis van Bumba!

Vakantie

Vandaag begint de vakantie. Volgens Michiel is het eerst weekend en moet hij daarom niet naar school. We gaan allemaal leuke dingen doen, zoals naar Plopsa Indoor en zwemmen in molenheide. Hopelijk wordt het ook wat mooi weer, zodat we ook eens buiten kunnen. Vannacht wordt de klok omgezet... We houden ons hart vast voor hoe onze jongens daarop gaan reageren!

In mama's bed

Mama had beloofd dat Michiel in mama's bed mocht slapen de eerstvolgende keer als papa weer pintjes ging drinken. Gisterenavond ging papa met Christof en Koekoe naar Milk Inc., maar bleef daarna de allerlaatste keer in Elckerlyc hangen, voor die wordt afgebroken. Pintjes drinken, dus...

Om vijf uur riep Michiel dat hij bij mama in bed wou slapen. Papa had nog maar twee uur liggen snurken en zijn knieën waren intussen al blauw van de stampen die hij gekregen had omdat hij stil moest zijn. En dus maakten we de belofte waar: Michiel mocht bij mama in bed. Papa moest in Michiel z'n bed gaan slapen.

Zo hebben wij héérlijk tot kwart na negen geslapen! Om zeven uur was Victor wakker, kreeg die van mama een voeding en toen mocht die bij Kiki in bed gaan slapen. Zo was iedereen gelukkig en kregen we eens een paar uurtjes extra slaap.

Nachtelijke conversaties

M: Papaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!
B: Schààààt, ga je even kijken?
P: He?
B: Michiel roept, ga eens kijken.
P: Verdorie, ik heb net de deur dicht gedaan.
B: Wat heeft dat ermee te maken? Ga maar snel naar Michiel, seffens is zijn bed nat.
P: 't Is hier ook altijd hetzelfde. Jaag me niet zo op. Verdorie toch... (grommeldegrommeldegrommel)
...
P: Alles in orde, hij was gewoon zijn beer kwijt.
B: Wat had die deur er dan mee te maken?
P: Welke deur?
B: De deur die je net had dichtgedaan?
P: Wat ben je nu weer aan 't verzinnen. Ik heb helemaal niks gezegd over een deur!
... we leggen ons hoofd op ons kussen
M: Mamaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!

Sapmobiel

Dinsdag zijn we met 100 kilo appelen naar Haspengouw gereden om er sap van te laten persen. We dachten dat we niet veel sap gingen hebben, omdat onze appelen nogal droog zijn. Maar niets was minder waar. Door de 'middle of nowhere' zijn we in Helshoven aangekomen, waar tegenover een prachtige kapel een boerderij lag met één kip (Mariette). Michiel was zelfs blij om te mogen kijken op een boerderij met één kip, maar met wel heel veel appels en peren. Onze appels bleken van het soort 'Jacques Lebelle' te zijn, een hele oude fruitsoort.

Onze honderd kilo gingen de persen in en wij stonden erbij en keken er verbaasd naar. Een kwartiertje later kwam er maar liefst 60 (!) liter sap uit! 60 euro armer, maar wel een koffer vol heet, gepasteuriseerd appelsap rijker reden we terug van Haspengouw naar onze Kempen en 's avonds konden we ons sap al proeven, dat héérlijk is met een beetje koel bruiswater. Wat kan er gezonder zijn dan dat?

Diajjee

Michiel weet sinds maandag wat 'diajjee' is. Het is: 'kaka zonder te duwen'...

Moet het nog gezegd dat we allemaal buikgriep gehad hebben? Met Victor zijn we zondagavond naar spoed gereden, omdat hij geen melk meer kon inhouden. Gelukkig was hij nog niet aan het uitdrogen en mochten we snel naar huis. Maandag waren mama en papa aan de beurt. Mama was zo ziek dat ze nauwelijks borstvoeding kon geven. Een geluk dat moeke hier was om bij te springen, anders was het ons niet gelukt om voor de kindjes te zorgen...

Intussen zijn we allemaal aan de beterhand. Victor heeft nog wat 'diajjee' en eet weer vaker dan we in ons langverwachte ritme gewoon waren. Maar hopelijk komt ook dat weer allemaal in orde...

Fietske rijden

... is plezant!

'k Zag twee beren...

oh dat was een wonder!

4 oktober

4 oktober is een speciale datum...

4 oktober 2006 - Op het verkeerde moment op de verkeerde plaats, was Bart toen hij naar huis reed en verongelukte op de autostrade...
4 oktober 2007 - Na een positieve ovulatietest geraakte één van de trage zwemmerkes voorbij de agglutinatietoestanden en bereikte het een eitje dat op springen stond. Op het juiste moment op de juiste plaats, anders zou Victor er nu niet zijn.
4 oktober 2008 - Victor is bijna vier maanden en draait zich voor de eerste keer van rug naar buik.

Dagje vrij

Vandaag is Michiel een dagje vrij van school en dus moeten we thuis spelen. Het weer zit jammer genoeg niet mee en daarom wordt nog eens al het binnenspeelgoed boven gehaald. We hebben al geverfd en met de boerderij en de garage gespeeld. Ook het visjesspel is weer in trek.

Victor heeft vandaag rammelsokjes aan en hij vindt het super! Hij beseft precies nu pas echt wat hij de hele tijd met zijn voetjes doet en als je ze hoort rammelen, hoor je pas hoeveel hij met zijn voetjes beweegt.

Verder zijn 't voorbeelden vandaag, die prutskes van ons!

Reacties

Vanaf nu is het niet meer nodig om google-account te zijn om te kunnen reageren op onze berichtjes. Na een tip van Eva ben ik beginnen zoeken en het was dus maar een 'klikje' in de instellingen om dit aan te passen. Nu hoeven jullie dus niet meer te bellen om te reageren :), je kan gewoon als 'anoniem' een berichtje achterlaten.

18 september 2028

Daarstraks lag Victor heerlijk te drinken toen hij ineens stopte, me heel serieus aankeek en begon te babbelen. Hij vertelde en vertelde, alsof hij heel z'n levensverhaal ineens kwijt wilde. Aan de blik in zijn ogen zag ik dat hij het echt meende...

Toen heb ik een afspraak met je gemaakt, kleine Victor, kleine schat van me. Ik hoop dat je op 18 september 2028, als jij 20 jaar en 3 maanden zal zijn, nog eens bij me op de zetel komt liggen, met je hoofd in mijn schoot. Ik hoop dat je dan nog zoveel zal vertellen, over de wereld die aan je voeten zal liggen en het leven dat je zal toelachen. Over kleine en grote zorgen die bij het opgroeien horen. Je mag me alles blijven vertellen, heel je leven lang. Ik hoop dat ik het me nog zal herinneren over twintig jaar, dat we vandaag deze afspraak gemaakt hebben...

Peuter wordt kleuter

Op een paar weken tijd is onze Michiel een echte kleuter geworden. Nu babbelt hij honderduit... als hij thuis is tenminste. Op school is hij volgens meester Tjeu een verlegen en stil ventje. We denken dat hij een beetje afwacht voor hij al zijn woordenschat op de klas afvuurt... Of misschien tot hij alle lettertjes perfect kan uitspreken...

Een voorbeeld van recente uitspraken:

Donderdagavond, zowel mama als papa zijn moe. We zitten alle vier aan tafel. Michiel zeurt omdat hij moe is en niet alleen wil eten, maar geholpen wil worden. Victor zit in de wipper bij ons aan tafel en verslikt zich in zijn melk van een uur daarvoor. Hij spuugt naar de andere kant van de tafel, recht in papa z'n gezicht. Papa zucht en zegt: 'We hebben hier wat te houden.' Waarop Michiel heel serieus zegt: 'Ja, papa, in de keuken.' Ik begin heel hard te lachen en hij voegt eraan toe: 'Ja mama, niet in de living, in de keuken!'

Vrijdagmiddag: we riskeren het om met z'n allen even naar de winkel te gaan. Op het kruispunt van de Europalaan moeten we even achter een auto blijven hangen die het optrekken nog niet heeft uitgevonden. Papa vloekt binnensmonds en zegt dat die 'taffelèr' maar eens 'potverdorie' moet doorrijden. Waarop Michiel heel serieus vraagt: 'Papa, wat heeft de auto gedaan?'

Victor grijpt

Gisteren was Victor gulzig aan de borst aan 't drinken toen hij ineens stopte... Hij concentreerde zich en nam mijn duim vast. Hij moest er hardop van lachen. Even later speelde het fenomeen zich opnieuw af. Hij nam mijn duim niet alleen vast, hij stopte hem ook in zijn mondje! Hij lachte er nog harder om. Nu duren de voedingen aan de linkerkant altijd wat langer, omdat hij zijn technieken wil verfijnen. Hij wil het nu ook met de volledige borst proberen, maar zijn 'knijptechniek' is nog redelijk pijnlijk en de coördinatie tussen de twee handen wil nog niet helemaal lukken...

Bumbo

Terwijl mama herstelt van een tweede borstontsteking, is onze Victor drie maanden geworden en mag hij in de bumbo! Dat werd gisteren uitbundig toegejuicht door grote broer.

Kermis

Zondag was het kermis in Kuringen en aangezien de meter van onze Michiel naar Kuringen verhuisd is, waren wij uitgenodigd om die kermis eens te gaan verkennen. Michiel was heel flink geweest op school en de kermis was zijn beloning daarvoor. We laten jullie meegenieten met twee foto's...

Naar school!

Sinds maandag gaat Michiel met halve dagen naar school. Hij vindt het leuk in het klasje bij Meester Tjeu. De afzetmomenten zijn de laatste dagen iets minder, omdat Thibedaux (zijn vriendje van bij de onthaalmoeder) altijd later op school is en hij dan precies geen aansluiting vindt op de speelplaats. In het klasje vindt hij het wel fijn. Hij gaat flink alleen pipi doen, heeft ook al pizza gebakken in het speelkeukentje (niet echt natuurlijk). Gisteren zei hij dat ze vandaag zouden gaan kleuren.

't Is een nieuwe wereld die voor hem open gaat. Hij weet dat als de bel gaat, mama daar staat om hem te komen halen. Dat stelt hem wel gerust. Ik vind dat hij precies al met betere zinnetjes praat en zijn woordjes ook mooier uitspreekt. Hij zal weer veel bijleren!

Zoals je ziet vindt Victor het ook leuk om mee op en af te wandelen naar de school. Hij zit graag in de grote buggy!

Vertellen

Victor vertelt honderduit! We verstaan hem niet altijd even goed, maar 't wordt precies een echt 'mullemanneke'!

Fotoshoot

Is hij niet om op te eten?

Dadennen

Michiel is een nachtje mee naar de Ardennen geweest en hij is in de beek mogen gaan wandelen. Foto's zeggen meer dan duizend woorden...

Taja (= Sarah Bettens)

Onze zonen zijn een heel klein beetje geïndoctrineerd om de muziek van K's Choice en Sarah Bettens goed te vinden. Tijdens de zwangerschap al moesten ze vaak mee luisteren en nu merken we nog dat ze er rustig van worden. Michiel heeft dit meer dan Victor, die het precies meer voor Milow heeft.

Op het geboortekaartje van Victor stond een stukje uit Shine (zie http://www.vimeo.com/1426254). Met toestemming van Sarah zelf mochten we het in enigzins aangepaste versie gebruiken. Wij maakten er dit van:
"We know you're here for a million reasons,
some still to come,
In our hearts you're here
to make sure that we've got one more boy to love."

Toen Sarah vroegen of we dit mochten gebruiken, beloofden we haar een geboortekaartje te bezorgen. Donderdagavond gingen mama, Roosje en Kiki naar een openluchtconcert in Deurne en namen we een geboortekaartje en suikerbonen mee. Sarah was er blij mee en vond het mooi! Ze vroeg naar Michiel (die heel graag had mee gegaan, maar we vonden het precies toch een beetje te laat) en we hebben beloofd dat hij de volgende keer in open lucht mee mag!

We hebben ook een filmpje gemaakt van Scream, meestal het hoogtepunt van het concert voor ons. Deze acoustische versie is lichtjes anders dan we gewoon zijn, maar wel mooi. Momenteel lukt het niet om het te publiceren, we proberen het later nog eens. Een stukje uit de tekst:
"Scream, until you loose your breath
force your way inside some youthful soul tonight
Teach them only YOU are right!"

We hopen dat onze jongens dit over een jaar of twaalf niet al te serieus gaan nemen...

Communicatie

Zonder te willen opscheppen, durf ik zeggen dat onze zonen goed zijn in communiceren. Ik weet niet of de erfelijkheid of het beroep van de mama daar voor iets tussen zit, maar het is een feit dat ze zich goed kunnen uitdrukken.

Victor communiceert sinds hij een week of vijf was. Hij lacht als je hem aankijkt, herkent duidelijk de mama, de papa, broer en Kiki. Als je geduld hebt, frazelt hij soms terug als je met hem praat, net alsof hij echt iets wil zeggen.

Grote broer staat iets verder qua communicatie. Hij heeft het lang moeilijk gehad met woordjes vormen en ook nu nog spreekt hij niet alle letters even goed uit. Maar als je eens een dagje met hem alleen bent, valt pas op dat zijn 'tetter' nooit meer stil staat. Op alles heeft hij opmerkingen, over alles heeft hij vragen of wil hij meer weten. Dat belooft voor als die twee eens samen gaan communiceren...

Zee

Het weekend van 27 juli zijn we met Oma en Opa naar zee geweest. Michiel en papa gingen de zaterdag naar het huis van Plop (Plopsa in De Panne), Victor en mama gingen op bezoek bij Eva en haar lieve gezin die in De Panne met vakantie waren. Zondag heeft Michiel nog in zee mogen spelen. Het weer zat mee. Het was alleen jammer dat Victor het erg moeilijk had met zijn reflux. Hij heeft zoveel geschreeuwd dat we overal plaats hadden: op het strand, op een terrass... Gelukkig heeft Sam de osteopaat hem wat kunnen helpen.

Under construction

Door technische problemen met onze digitale camera hebben we eventjes geen nieuwe foto's. Maar alles is in orde hier!

Victor heeft het een tijdje erg moeilijk gehad. Zijn reflux speelde hem parten en daarbij was hij erg onrustig. Maar na een tweede bezoekje aan de osteopaat lijkt hij wel een ander kindje.

Ik hoop jullie snel vrolijke kiekjes te kunnen laten zien!

Leeuw

Kijk eens naar onze leeuw!

Vakantie

Maandag is Michiel met papa en Kiki naar de dierentuin geweest. Hij heeft de tijd van zijn leven gehad en vertelt er nog vol vuur over. Ze zijn met de trein geweest en dat was ook al super. Het leukste vond hij de leeuw (of was het nu de tijger?) die in het water sprong toen hij dat 'vroeg'. En uiteraard alles wat met water te maken had: de fontein, de waterspuitende kikkertjes...

Victor en mama bleven thuis en onze kleine man had een moeilijke dag. Een combinatie van zijn opspelende reflux, een eerste sprongetje in zijn ontwikkeling en daarbij blijkbaar ook nog spruw. Je zou van minder een hele dag huilen, zeker als papa en broer dan ook nog blijken weg te zijn. Gelukkig was er ons Roosje die ons de hele dag vergezeld heeft.

Heeeeeeeee

Zonder commentaar...

Moeke jarig

Gisteren was moeke jarig en samen met Kiki en Koekoe zijn we naar de barbecue mogen gaan. Victor had het een beetje moeilijk en Vake is er weer in geslaagd om hem in slaap te krijgen. Hij moest dan wel staande eten met de bbq-tang, maar ons zoneke heeft heerlijk geslapen!