Kan iemand aan onze jongens uitleggen dat slapen heerlijk is? En dat je véél leukere ouders hebt als je die ook eens zou laten doorslapen? Wij hebben al alles geprobeerd, maar ze snappen het niet.
Vannacht drie keer voor Michiel en een keer of twintig voor Victor op geweest... Victor had om tien uur (toen wij gingen slapen) besloten dat het welletjes geweest was en hij is nog tot kwart voor 1 (!) wakker geweest, om dan een klein tukje te doen tot vijf uur...
Ik zou zoooo graag eens doorslapen...
zaterdag 29 november 2008
vrijdag 28 november 2008
Oef...
Pascal is beter. Het heeft lang geduurd, maar zijn nek begint eindelijk wat losser te komen. Het is nog erg druk geweest met de voorbereiding van zijn stagedag van vandaag. De vorige beoordeling van de pedagoog van Diepenbeek was niet goed en dus moest het vandaag beter zijn. Hij moest daarbij nog eens pure fysica geven, met de wet van Lenz, en zag het niet echt goed zitten. Maar we hebben er deze week hard aan gewerkt en hij heeft het goed gedaan. Zowel de mentor als de pedagogoog beoordeelden hem 'goed' en dat is wat we moesten hebben. Hij is dus geslaagd op zijn stage en kan volgend semester met de laatste twee modules zijn lerarenopleiding afronden. Waarschijnlijk heeft de enorme stress er voor iets tussen gezeten dat zijn nek zo vast ging zitten.
Michiel is vandaag nog eens een dagje bij de onthaalmoeder gaan spelen. Na Nieuwjaar moet hij daar weer elke dag voor en na de school naartoe en dus vonden we het wel nodig dat hij nog eens even voeling kreeg met Mirjam en de kindjes. Het was nodig, want hij vond het er eigenlijk niet meer zo fijn. Ik ben met Victor rond half vijf naar daar gegaan en heb hem daar zijn ingedikt borstvoedingspapje met het lepeltje gegeven. Zo kon het ventje ook eens wat wennen aan de drukte daar, maar hij vond het er precies wel leuk!
Dan gaan we nu genieten van een rustige avond. De kindjes liggen in bed (hopelijk voor de hele nacht) en als de reflectieverslagen van de stage klaar zijn, leggen wij ons voor de tv, want dat komt er de laatste tijd veel te weinig van.
Michiel is vandaag nog eens een dagje bij de onthaalmoeder gaan spelen. Na Nieuwjaar moet hij daar weer elke dag voor en na de school naartoe en dus vonden we het wel nodig dat hij nog eens even voeling kreeg met Mirjam en de kindjes. Het was nodig, want hij vond het er eigenlijk niet meer zo fijn. Ik ben met Victor rond half vijf naar daar gegaan en heb hem daar zijn ingedikt borstvoedingspapje met het lepeltje gegeven. Zo kon het ventje ook eens wat wennen aan de drukte daar, maar hij vond het er precies wel leuk!
Dan gaan we nu genieten van een rustige avond. De kindjes liggen in bed (hopelijk voor de hele nacht) en als de reflectieverslagen van de stage klaar zijn, leggen wij ons voor de tv, want dat komt er de laatste tijd veel te weinig van.
dinsdag 25 november 2008
Spoed (vervolg)
Zouden er abonnenten bestaan op Spoed? Korting voor kroostrijke gezinnen die meerdere malen per maand langsgaan? We zouden er bijna op kunnen intekenen.
Vanmorgen werd Pascal wakker met een enorm pijnlijke nek. Hij is - plichtsbewust als altijd - toch nog gaan werken. Maar een ladder van de camionette nemen was er te veel aan en hij kon gewoon niet meer bewegen.
Onze huisdokter is op verlof en de pijn werd maar erger en erger... We wisten niet beter dan maar naar spoed te rijden. Daar hebben we vooral veel gewacht - in die mate dat we ons afvragen waarom ze zo'n dienst niet 'traag' noemen, maar hebben ze toch ook een scan van zijn nek genomen. Resultaat? Eigenlijk goed: geen hernia's, geen vernauwingen, geen geknelde zenuwen. Enkel spastische spieren. Volgens de neurochirurg in het ziekenhuis is zijn rechte nekwervels eerder een gevolg van de pijn en niet de oorzaak, terwijl de huisdokter vorige week nog helemaal het tegenovergestelde beweerde. Met een inspuiting tegen de pijn en een voorschrift voor spierontspanners moesten we naar huis. We vragen ons af hoeveel van deze episodes we nog moeten meemaken voor er echt een oplossing gevonden wordt voor Pascal z'n probleem. Want met zo'n pijn kunnen we toch niet verder?
Victor hoest nog, maar de koorts is weg. Volgens kinesiste Carol zijn de slijmpjes ook van de longen af en zal hij nu zelf moeten doorhoesten om het uit zijn keel te krijgen. Maar hij slaapt nog altijd slecht: twee à drie voedingen per nacht zijn geen uitzondering, terwijl wij zooooo hard snakken naar eens een nachtje doorslapen. Al was het al eens langer dan drie uur, dat zou al een verbetering zijn.
Michiel heeft kleuterkuren, maar is verder wel flink en redelijk gezond.
En de mama? Die probeert zich staande te houden in dit ziekenhuis...
Vanmorgen werd Pascal wakker met een enorm pijnlijke nek. Hij is - plichtsbewust als altijd - toch nog gaan werken. Maar een ladder van de camionette nemen was er te veel aan en hij kon gewoon niet meer bewegen.
Onze huisdokter is op verlof en de pijn werd maar erger en erger... We wisten niet beter dan maar naar spoed te rijden. Daar hebben we vooral veel gewacht - in die mate dat we ons afvragen waarom ze zo'n dienst niet 'traag' noemen, maar hebben ze toch ook een scan van zijn nek genomen. Resultaat? Eigenlijk goed: geen hernia's, geen vernauwingen, geen geknelde zenuwen. Enkel spastische spieren. Volgens de neurochirurg in het ziekenhuis is zijn rechte nekwervels eerder een gevolg van de pijn en niet de oorzaak, terwijl de huisdokter vorige week nog helemaal het tegenovergestelde beweerde. Met een inspuiting tegen de pijn en een voorschrift voor spierontspanners moesten we naar huis. We vragen ons af hoeveel van deze episodes we nog moeten meemaken voor er echt een oplossing gevonden wordt voor Pascal z'n probleem. Want met zo'n pijn kunnen we toch niet verder?
Victor hoest nog, maar de koorts is weg. Volgens kinesiste Carol zijn de slijmpjes ook van de longen af en zal hij nu zelf moeten doorhoesten om het uit zijn keel te krijgen. Maar hij slaapt nog altijd slecht: twee à drie voedingen per nacht zijn geen uitzondering, terwijl wij zooooo hard snakken naar eens een nachtje doorslapen. Al was het al eens langer dan drie uur, dat zou al een verbetering zijn.
Michiel heeft kleuterkuren, maar is verder wel flink en redelijk gezond.
En de mama? Die probeert zich staande te houden in dit ziekenhuis...
zondag 23 november 2008
zaterdag 22 november 2008
vrijdag 21 november 2008
Concerttip
Voor wie niet naar de tour kan gaan kijken:
http://www.abconcerts.be/nl/abtv/p/detail/sarah-bettens-2
http://www.abconcerts.be/nl/abtv/p/detail/sarah-bettens-2
donderdag 20 november 2008
Ziek, zieker, ziekst
Ik klaag niet graag en val ook niet graag in herhaling.
Maar vanavond vrees ik dat ik niet anders ga kunnen. Als we dachten dat we de piek van Victor z'n ziek-zijn gehad hadden op dinsdagavond, hebben we ons goed vergist. We hebben al drie nachten niet meer geslapen door een hoest waar 't ventje niet meer uit lijkt te komen. Hij wordt om de haverklap helemaal in paniek wakker en dan is hij bijna ontroostbaar.
We zijn dus vandaag teruggegaan naar dokter Rita. Ze is blij dat zwart op wit bewezen is dat het geen longontsteking is, want zijn longetjes blijven slecht klinken. Ze zitten vol met slijm. Daarom moeten we nu iets extra's in de aerosol doen en de kinesist moet langskomen om de slijmpjes los te kloppen. Ons Carol kon gelukkig vandaag en morgen speciaal voor ons klein ventje een gaatje in haar agenda maken. Vandaag al drie kakapampers vol slijm, dus het gaat de goede kant op.
Maar vanavond had hij weer 39,5° koorts en slaapt hij weer heel onrustig. Ik vrees dat we weer een moeilijke nacht gaan hebben.
Michiel is vandaag met de school naar het theater geweest en hij is om half zeven bekaf in slaap gevallen. Hij heeft z'n valse kroep en oorontsteking goed overwonnen en is intussen terug zichzelf. We hopen dat broer hem snel nadoet.
Liefs
Babs & Pascal
Maar vanavond vrees ik dat ik niet anders ga kunnen. Als we dachten dat we de piek van Victor z'n ziek-zijn gehad hadden op dinsdagavond, hebben we ons goed vergist. We hebben al drie nachten niet meer geslapen door een hoest waar 't ventje niet meer uit lijkt te komen. Hij wordt om de haverklap helemaal in paniek wakker en dan is hij bijna ontroostbaar.
We zijn dus vandaag teruggegaan naar dokter Rita. Ze is blij dat zwart op wit bewezen is dat het geen longontsteking is, want zijn longetjes blijven slecht klinken. Ze zitten vol met slijm. Daarom moeten we nu iets extra's in de aerosol doen en de kinesist moet langskomen om de slijmpjes los te kloppen. Ons Carol kon gelukkig vandaag en morgen speciaal voor ons klein ventje een gaatje in haar agenda maken. Vandaag al drie kakapampers vol slijm, dus het gaat de goede kant op.
Maar vanavond had hij weer 39,5° koorts en slaapt hij weer heel onrustig. Ik vrees dat we weer een moeilijke nacht gaan hebben.
Michiel is vandaag met de school naar het theater geweest en hij is om half zeven bekaf in slaap gevallen. Hij heeft z'n valse kroep en oorontsteking goed overwonnen en is intussen terug zichzelf. We hopen dat broer hem snel nadoet.
Liefs
Babs & Pascal
woensdag 19 november 2008
Spoed
Vannacht hebben we voor de tweede keer in een dikke maand tijd een bezoekje moeten brengen aan Spoed voor onze Victor. Gisterenavond steeg zijn koorts spectaculair en dokter Rita was er niet gerust in. Hij had plots ook uitslag op zijn buikje, de koorts steeg tot 39,5° en hij bleef maar hoesten, diarreepampers hebben en piepen.
Op Spoed hebben ze hem goed nagekeken en röntgenfoto's van zijn longen genomen. Die waren gelukkig vrij, buiten een zware verkoudheid. De gevreesde longontsteking was er gelukkig dus niet. Nadat een kinderarts hem dan nog eens grondig onderzocht had, mochten we hem mee naar huis nemen.
Vannacht heeft hij het erg moeilijk gehad met zijn zware hoest. Tot overmaat van ramp moest een jong meisje - te laat vertrokken naar haar werk - zich haasten in 'onze bocht' en twee auto's van de buren rammen. Een zeer onderbroken nacht was dus weer een feit... Mama begint te sukkelen met keelpijn, hopelijk hebben we snel nog eens een goede nacht om wat bij te slapen!
Op Spoed hebben ze hem goed nagekeken en röntgenfoto's van zijn longen genomen. Die waren gelukkig vrij, buiten een zware verkoudheid. De gevreesde longontsteking was er gelukkig dus niet. Nadat een kinderarts hem dan nog eens grondig onderzocht had, mochten we hem mee naar huis nemen.
Vannacht heeft hij het erg moeilijk gehad met zijn zware hoest. Tot overmaat van ramp moest een jong meisje - te laat vertrokken naar haar werk - zich haasten in 'onze bocht' en twee auto's van de buren rammen. Een zeer onderbroken nacht was dus weer een feit... Mama begint te sukkelen met keelpijn, hopelijk hebben we snel nog eens een goede nacht om wat bij te slapen!
dinsdag 18 november 2008
In memoriam
Er zijn zo van die mensen waarvan je denkt dat ze onsterfelijk zijn... Zo een man was Jaak voor ons...
Het was een unieke situatie, bijna drie jaar geleden, toen we onze Michiel noemden naar Michiel Simons, zoontje van Lisette en Jaak. Lisette is de juf die mama heeft leren lezen in het eerste leerjaar. Jaak is de leraar die Pascal de liefde voor de elektriciteit bijbracht en hem later ook overtuigde om nog lerarenopleiding te gaan bijstuderen om eventueel bij hem in Helchteren les te gaan geven... Jaak en Lisette waren zo trots dat hun Michiel een voorbeeld voor ons was, zo'n groot voorbeeld met zo'n mooie naam, dat wij onze zoontje naar hem vernoemden.
Pascal zit intussen in zijn laatste rechte lijn voor zijn lerarenopleiding, onder toeziend oog van Jaak, die hem in Helchteren goed opvolgde. En dan hoor je plots dat Jaak geveld wordt door een herseninfarct en drie dagen later overlijdt... De wereld staat dan weer even stil.
We zijn in gedachten bij Lisette, Thomas en Michiel. Voor hen moet dit een verschrikkelijke klap zijn. We zijn ervan overtuigd dat Jaak verderleeft in al zijn projecten, dromen en vrienden, zodat hij toch onsterfelijk blijft, ookal is hij niet meer bij ons.
Het was een unieke situatie, bijna drie jaar geleden, toen we onze Michiel noemden naar Michiel Simons, zoontje van Lisette en Jaak. Lisette is de juf die mama heeft leren lezen in het eerste leerjaar. Jaak is de leraar die Pascal de liefde voor de elektriciteit bijbracht en hem later ook overtuigde om nog lerarenopleiding te gaan bijstuderen om eventueel bij hem in Helchteren les te gaan geven... Jaak en Lisette waren zo trots dat hun Michiel een voorbeeld voor ons was, zo'n groot voorbeeld met zo'n mooie naam, dat wij onze zoontje naar hem vernoemden.
Pascal zit intussen in zijn laatste rechte lijn voor zijn lerarenopleiding, onder toeziend oog van Jaak, die hem in Helchteren goed opvolgde. En dan hoor je plots dat Jaak geveld wordt door een herseninfarct en drie dagen later overlijdt... De wereld staat dan weer even stil.
We zijn in gedachten bij Lisette, Thomas en Michiel. Voor hen moet dit een verschrikkelijke klap zijn. We zijn ervan overtuigd dat Jaak verderleeft in al zijn projecten, dromen en vrienden, zodat hij toch onsterfelijk blijft, ookal is hij niet meer bij ons.
donderdag 13 november 2008
Ziekjes

Onze jongens zijn al een paar dagen goed ziek. Michiel heeft sinds zondag koorts en Victor is hem gisterennacht gevolgd. We zijn gisterenmorgen op een familieconsultatie geweest bij dokter Rita (gelukkig kregen we er drie voor de prijs van twee). Michiel is heel grondig onderzocht, is super flink geweest en kreeg het verdict: valse kroep en oorontsteking. Hij mag deze week niet meer naar school gaan. Ook Victor heeft al valse kroep. Ze moeten alletwee aerosollen. Papa blijft maar last hebben van nek, schouder en rug en hij moet morgen radioplaten gaan laten maken omdat dokter Rita vreest dat het meer is dan een gewone overbelasting.
Michiel vindt ziek zijn wel leuk. Hij wil de hele dag naar Finding Nemo kijken (die Liesje gelukkig in onze brievenbus gestoken heeft ;)). 's Nachts heeft hij het wel benauwd en dan is in zijn eigen bed slapen echt wel moeilijk. Mama en papa vinden aan heel dat ziek zijn niks aan, want wij hebben het gevoel dat we in een eeuw al niet meer doorgeslapen hebben.
woensdag 12 november 2008
maandag 10 november 2008
Afwassen
zaterdag 8 november 2008
vrijdag 7 november 2008
Welkom, Jonathan!
Leen en Bart melden ons met grote vreugde de geboorte van een nieuw speelkameraadje voor onze jongens: JONATHAN!! Hij werd geboren op woensdag 5 november en stelt het goed! We wensen Leen en Bart ongelofelijk veel succes en fijne momenten met hun langverwachte kindje. Zo kunnen Bart z'n zoon en z'n petekindje (onze Victor) samen opgroeien en hopelijk goede vrienden worden, net zoals wij van Leen en Bart ontzettend veel vriendschap krijgen!
Goed / Zeer goed!
De lessen van Pascal zijn redelijk goed meegevallen. Op zijn observatieformulieren zien we toch veel goed en zeer goed staan. We hebben er ook enorm hard aan gewerkt, dus dat is wel een fijne beloning.
Michiel heeft het goed gedaan de hele dag op school, zeggen Meester Tjeu en de begeleidster in de eetzaal. Zelf zegt hij dat hij heeft moeten huilen, maar volgens juf. Magda was het maar eventjes en heeft hij daarna goed gegeten en fijn gespeeld. We proberen het volgende week nog een keertje en dankzij het educatief verlof van papa en de hulp van Moeke moet hij ook maximum twee keer per week blijven eten tot Kerstmis.
Victor heeft deze middag twee uur aan een stuk geslapen en dat is momenteel een record. Laat ons hopen dat het een trend is die zich verder zet. Tegen etenstijd vanavond was hij echter weer zo stikop, dat we weer ons peren gezien hebben met hem. Maar nu ligt hij rustig te slapen.
Nu gaan we slapen: de eerste keer deze week dat het voor half twaalf lukt. We zijn dus best wel moe!
Bedankt voor jullie fijne reacties, Caroline en Evelien!
Michiel heeft het goed gedaan de hele dag op school, zeggen Meester Tjeu en de begeleidster in de eetzaal. Zelf zegt hij dat hij heeft moeten huilen, maar volgens juf. Magda was het maar eventjes en heeft hij daarna goed gegeten en fijn gespeeld. We proberen het volgende week nog een keertje en dankzij het educatief verlof van papa en de hulp van Moeke moet hij ook maximum twee keer per week blijven eten tot Kerstmis.
Victor heeft deze middag twee uur aan een stuk geslapen en dat is momenteel een record. Laat ons hopen dat het een trend is die zich verder zet. Tegen etenstijd vanavond was hij echter weer zo stikop, dat we weer ons peren gezien hebben met hem. Maar nu ligt hij rustig te slapen.
Nu gaan we slapen: de eerste keer deze week dat het voor half twaalf lukt. We zijn dus best wel moe!
Bedankt voor jullie fijne reacties, Caroline en Evelien!
Meester Papa
Vandaag is papa 'Meneer Aendekerk'. Hij is zijn eerste dag stage doen. We hebben de voorbije week enorm hard gewerkt aan zijn lessen en we hopen dat het goed meevalt! Moesten jullie vandaag dus duimen op overschot hebben: stuur ze maar allemaal riching Helchteren.
Sinds begin deze week gaat Michiel ook 's namiddags naar school. Hij vindt het leuk en is 's avonds niet al te moe. Hij heeft zelfs nog energie over om door het huis te crossen, te spelen, te verven en te puzzelen. 's Middags is het erg hectisch om met Victor op en af te geraken, want die besluit dàn net zijn half uurtje te slapen... En dus besloot Michiel vanmorgen om maar in het klasje te blijven eten. Ik ben erg benieuwd hoe het hem meevalt, zo'n hele dag naar school én blijven eten. We zullen zien vanavond!
Victor en mama zijn de hele dag thuis, maar Victor heeft het de laatste week op een zeuren gezet. Niet veel is goed, alleen bij mama op de arm en rondwandelen. Af en toe doet hij zich eens een kwartiertje content in Bumbo / wipper / eetstoel, maar meestal duurt het niet lang. 't Ventje is op zoek naar een ritme en wil het maar niet vinden. Na bijna vijf maanden is nog steeds geen enkele dag hetzelfde qua eten en slapen. 's Nachts slaapt hij redelijk goed, maar hij wil elke dag maar vroeger en vroeger aan die nacht beginnen. Nu hebben we het al een week rond zeven uur kunnen houden, maar tegen zes uur 's avonds valt hij letterlijk om van de vermoeidheid. Overdag slaapt hij vooral in de buggy als we op pad zijn naar de winkel of om Michiel naar school te brengen / te halen. Tussendoor probeer ik hem elke dag eens een paar keer in zijn bedje te leggen, maar meestal is het vergeefs en haal ik hem een kwartier later weer op, terwijl 't ventje er helemaal hysterisch van wordt.
Hij wil ook nog altijd niet van een fles drinken. Om een mysterieuze reden is hij daar 1 september mee gestopt. We oefenen elke avond, hebben intussen al liters afgekolfde melk weggegooid, maar hij weigert. Sinds een week proberen we hem met een flexibele drinkbeker wat afgekolfde melk te geven. Hier drinkt hij weliswaar van, maar hij knoeit meer dan de helft weer uit zijn mondje. Een paar weken geleden zijn we dan - ten einde raad - gestart met ingedikte borstvoedingsmelk met een lepeltje te geven. Daar is hij snel mee weg en nu krijgt hij 's avonds na ons avondeten een potje ingedikte melk. We hopen dat hem dat zal leren doorslapen, maar voorlopig is ook dat nog zonder succes...
Tot daar de rust om een berichtje te typen: hij is weer aan het zeuren geslaan!
Liefs
Barbara
Sinds begin deze week gaat Michiel ook 's namiddags naar school. Hij vindt het leuk en is 's avonds niet al te moe. Hij heeft zelfs nog energie over om door het huis te crossen, te spelen, te verven en te puzzelen. 's Middags is het erg hectisch om met Victor op en af te geraken, want die besluit dàn net zijn half uurtje te slapen... En dus besloot Michiel vanmorgen om maar in het klasje te blijven eten. Ik ben erg benieuwd hoe het hem meevalt, zo'n hele dag naar school én blijven eten. We zullen zien vanavond!
Victor en mama zijn de hele dag thuis, maar Victor heeft het de laatste week op een zeuren gezet. Niet veel is goed, alleen bij mama op de arm en rondwandelen. Af en toe doet hij zich eens een kwartiertje content in Bumbo / wipper / eetstoel, maar meestal duurt het niet lang. 't Ventje is op zoek naar een ritme en wil het maar niet vinden. Na bijna vijf maanden is nog steeds geen enkele dag hetzelfde qua eten en slapen. 's Nachts slaapt hij redelijk goed, maar hij wil elke dag maar vroeger en vroeger aan die nacht beginnen. Nu hebben we het al een week rond zeven uur kunnen houden, maar tegen zes uur 's avonds valt hij letterlijk om van de vermoeidheid. Overdag slaapt hij vooral in de buggy als we op pad zijn naar de winkel of om Michiel naar school te brengen / te halen. Tussendoor probeer ik hem elke dag eens een paar keer in zijn bedje te leggen, maar meestal is het vergeefs en haal ik hem een kwartier later weer op, terwijl 't ventje er helemaal hysterisch van wordt.
Hij wil ook nog altijd niet van een fles drinken. Om een mysterieuze reden is hij daar 1 september mee gestopt. We oefenen elke avond, hebben intussen al liters afgekolfde melk weggegooid, maar hij weigert. Sinds een week proberen we hem met een flexibele drinkbeker wat afgekolfde melk te geven. Hier drinkt hij weliswaar van, maar hij knoeit meer dan de helft weer uit zijn mondje. Een paar weken geleden zijn we dan - ten einde raad - gestart met ingedikte borstvoedingsmelk met een lepeltje te geven. Daar is hij snel mee weg en nu krijgt hij 's avonds na ons avondeten een potje ingedikte melk. We hopen dat hem dat zal leren doorslapen, maar voorlopig is ook dat nog zonder succes...
Tot daar de rust om een berichtje te typen: hij is weer aan het zeuren geslaan!
Liefs
Barbara
Abonneren op:
Posts (Atom)