Prettige eindejaarsfeesten!

Oei, ik had niet door dat ik al zolang niets meer ben komen schrijven.

Het zijn drukke tijden ten huize Aendekerk. We hebben allemaal vakantie en toch hebben we het gevoel helemaal niets gedaan te krijgen. Daar zitten veel leuke feestjes voor iets tussen, maar als we volgende week allemaal terug aan de slag moeten, krijgen we er spijt van dat we nu niks gedaan hebben.

Victor is intussen een grote baby. Hij eet twee keer per dag flink papjes. Rond de middag eet hij groenten en in de namiddag fruit. 's Morgens, 's avonds en 's nachts drinkt hij nog aan de borst. Van flesjes is hij nog altijd geen fan.

Michiel is een echte verteller. Hij praat nu echt goed en verstaanbaar voor iedereen. Jammer genoeg brengt hij ook lelijke woorden mee van school. Zo durft hij in colère al eens iemand een 'vuilap' te noemen :s Maar verder is het leuk om met hem te babbelen.

Gisteren is Michiel naar de kerstman op Zevenhuizen geweest en hij vond die precies liever dan Sinterklaas. "Ikke wakker, Sinterklaas altijd weg!" En geef hem eens ongelijk: van de kerstman kreeg hij tenminste 'live' zijn cadeautje.

Wij genieten van het laatste weekje vakantie voor ik terug ga werken en Victor drie volle dagen per week naar Mirjam gaat.

Prettige eindejaarsfeesten, allemaal!

Half jaar!

Vandaag is Victor al een half jaar! Tempus fugit!!

Hij heeft z'n eerste kennismaking met de worteltjes uit onze hof al achter de rug. Vijf lepeltjes zijn binnen en daar zijn we matig tevreden mee. Straks krijgt hij ook de eerste keer banaan onder zijn gekolfd papje. Ik ben benieuwd.

Deze week is hij de eerste keer gaan kennismaken met de onthaalmoeder. Dat was een minder groot succes, want hij heeft heel veel gehuild. Maar Mirjam en Victor kunnen beter zo met korte momenten kennismaken dan dat we wachten totdat ik terug moet gaan werken: op maandag word ik meteen getrakteerd op acht uur les en moet Victor dus van half acht tot kwart over vijf naar de onthaalmoeder.

Kleine ventjes worden groot!

Kerstboom

Michiel zeurt al de hele week wanneer we de kerstboom gaan zetten. We vonden toch dat Sinterklaas eerst gepasseerd moest zijn, maar vandaag was hij niet meer te houden. Vanmorgen gingen Michiel en papa op pad naar Jef om een boom te kiezen. Michiel z'n geduld werd danig op de proef gesteld omdat Jef z'n goede kleren aan had en de boom nog 'vast' zat. Maar vanmiddag kwam dan het verlossende telefoontje dat de boom niet meer 'vast' zat: we konden de boom versieren. Michiel heeft mooi alle bollen en andere versiering voor de boom aangegeven en hij heeft ook goed geholpen met de pakjes inpakken.

Toen we in de keuken aan het koken waren, zei hij de hele tijd: "Mama, ik ga even naar de kerstboom kijken. Mooie kerstboom, hé mama!"

Victor vindt de lampjes vooral aantrekkelijk. Hij geraakt er maar niet op uitgekeken.

Sinterklaas is geweest!

Jaja, we zijn flink geweest het voorbije jaar. En dus heeft de Sint ons beloofd. Michiel werd verwend met een treinspoor en een bosspelletje. Victor kreeg een rugzak voor bij Mirjam en een kegelspel met dieren van de boerderij. We laten de foto's voor zich spreken.

Sinterklaas: de spelregels

Sinterklaas ziet alles. Sinterklaas schrijft alles in zijn boek. Sinterklaas brengt alleen speelgoed aan flinke kindjes. Wie zoet is, krijgt lekkers, wie stout is de roe (hé Vake). Dat is wat ons vroeger altijd geleerd is.

Maar zo mogen wij het niet aan onze kindjes leren. Vorige week kregen we een briefje van meester Tjeu. Een briefje met de spelregels van Sinterklaas. Het was niet met die woorden, maar het kwam er eigenlijk wel op neer.

- In onze klas wordt Sinterklaas niet gebruikt als een middel om kindjes te doen luisteren, eten of slapen. Sinterklaas is een vriend van alle kinderen. Omdat Sinterklaas op 6 december jarig is, krijgen alle kindjes een cadeautje.
- Het is perfect normaal dat je kindje bang is van Sinterklaas. Zeggen dat hij/zij niet bang moet zijn, is niet altijd de juiste reactie. Hoe zou jij reageren als je ineens een oude man met een baard in een scharlakenrood gewaad over de daken zou zien lopen, vergezeld van zwarte mannen en een wit paard?

Enfin, dat is wat ik me herinner van de spelregels. Victor heeft de brief ook willen lezen en dat heeft het arme papiertje niet overleefd...

Maar oké, Meester Tjeu, vanaf nu is Sinterklaas onze vriend en gebruiken we hem niet meer als middel (ook niet positief) om onze Michiel aan school te laten eten. Intussen weten we dat de Pompoenkoning van Piet Piraat heel verdrietig is als je zijn pompoensoep laat staan. Dat helpt ook ;)

Voorbereidingen voor Kerstmis

We waren het bijna vergeten, maar gisteren is de advent begonnen. En de advent is iets wat we in ere houden: want er hoort een adventskrans bij. Uit veiligheidsoverwegingen is het dit jaar echter geen krans geworden, maar een bloemstukje waar vier theelichtjes in passen. Michiel had Moeke al moeten helpen bij het maken van haar krans en die van Omaatje en hij had wat extra groen geplukt, dat mama dat niet meer moest doen. In nog een keertje helpen had hij niet zoveel zin, maar met 'suiker' / 'nepsneeuw' strooien, vond hij wel leuk.

Natuurlijk moesten onze jongens ook nog even poseren voor de kerstkaartjes. Een voorproefje:

Victor zit

Het zat er al een tijdje aan te komen, maar sinds vorige week is het officieel: VICTOR ZIT! Helemaal alleen, zonder steun, zoals een groot kindje!

Af en toe wiebelt en kwabbelt hij en dan valt hij pardoes om. En dan is hij boos. Want Victor heeft begrepen dat je zittend véél meer van de wereld kan zien.