
Op een paar weken tijd is onze Michiel een echte kleuter geworden. Nu babbelt hij honderduit... als hij thuis is tenminste. Op school is hij volgens meester Tjeu een verlegen en stil ventje. We denken dat hij een beetje afwacht voor hij al zijn woordenschat op de klas afvuurt... Of misschien tot hij alle lettertjes perfect kan uitspreken...
Een voorbeeld van recente uitspraken:
Donderdagavond, zowel mama als papa zijn moe. We zitten alle vier aan tafel. Michiel zeurt omdat hij moe is en niet alleen wil eten, maar geholpen wil worden. Victor zit in de wipper bij ons aan tafel en verslikt zich in zijn melk van een uur daarvoor. Hij spuugt naar de andere kant van de tafel, recht in papa z'n gezicht. Papa zucht en zegt: 'We hebben hier wat te houden.' Waarop Michiel heel serieus zegt: 'Ja, papa, in de keuken.' Ik begin heel hard te lachen en hij voegt eraan toe: 'Ja mama, niet in de living, in de keuken!'
Vrijdagmiddag: we riskeren het om met z'n allen even naar de winkel te gaan. Op het kruispunt van de Europalaan moeten we even achter een auto blijven hangen die het optrekken nog niet heeft uitgevonden. Papa vloekt binnensmonds en zegt dat die 'taffelèr' maar eens 'potverdorie' moet doorrijden. Waarop Michiel heel serieus vraagt: 'Papa, wat heeft de auto gedaan?'